2018-01-13

 

Propozycje dla uczniów  klas I – III: 

Cukierku, ty łobuzie!

Waldemar Cichoń 

 

Czy mały pręgowany kotek może wywrócić czyjeś życie do góry nogami? Tak, jeśli tym kotem jest Cukierek! Nie dajcie się zwieść imieniu. To słodkie futrzane utrapienie ceni sobie swobodę i dobrą zabawę. A od kiedy stał się równoprawnym członkiem rodziny Marcela, na światło dzienne wyszły jego kolejne kocie talenty! Jakie? Najlepiej, jak Cukierek sam Wam o wszystkim opowie…

"Cukierku, ty łobuzie" – to stuprocentowa kocia komedia! – polecam, Lidia Miś. 

Świetna książka nie tylko dla dzieci ;) Nieraz podczas czytania łobuz kotek Cukierek wywołał u nas uśmiech na buzi :)Polujemy na drugą część .

 

Kapelusz Pani Wrony

Danuta Parlak

 

Dowcipne i mądre opowiadania, których akcja dzieje się w lesie, ogrodzie i na łące. Poczytamy o tym, w jaki sposób odnalazł się zaginiony kapelusz pani Wrony, jakiego bohaterskiego czynu dokonał bojaźliwy Wystraszek, poznamy historię niezwykłego małżeństwa bociana Mikołaja z piękna żabką i zobaczymy ogród, w którym zamieszkało NIC. 

Książeczka trafiła w moje gusta i myślę, że dzieciom również się spodoba. Piękne ilustracje Iwony Całej, na pewno zwrócą ich uwagę. Duża czcionka ułatwia czytanie tekstu, który to czyta się naprawdę przyjemnie, z uśmiechem na twarzy. Z bajek dziecko może wynieść wiele dobrego, np. to że trzeba pomagać innym i, choć czasem się boimy, to możemy dokonać wielkich rzeczy. Język, w jakim autorka opisała wszystkie historyjki jest czytelny i zrozumiały dla dzieci. Po każdej przeczytanej opowiastce, warto o niej porozmawiać z pociechą i wspólnie wyciągnąć z niej morał. Wszystko to zamknięte jest w pięknie ilustrowanej twardej oprawie. Historyjki sprawdzą się również idealnie jako czytanki przed snem.

 

---

 

Propozycje dla uczniów  klas IV – VII:

 

Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi

Rafał Kosik

 

Trójka warszawskich gimnazjalistów rozpracowuje gang znikających złodziei. Znajdziecie tu codzienne, szkolne problemy i niecodzienne przygody, komputery, wynalazki, duchy i opowieść o przyjaźni, o jakiej wszyscy marzymy.

Co mogę o niej powiedzieć? Przeczytałam ją szybko i z niemałą przyjemnością. Sama nie wiem, czy jest to zasługa podobieństw "Feliksa, Neta i Niki" do serii książek o Harrym Potterze ( którą to serię wręcz ubóstwiam i po której zakończeniu już od kilku lat odczuwam coś w rodzaju głodu tego typu literatury). Główni bohaterowie przypominają mi Harry'ego, Rona i Hermionę, co w moim przypadku jest zaletą. Chociaż powieść wcale nie opowiada o magii, to nie brak w niej niezwykłych zjawisk. Bohaterowie przedstawieni są ciekawie, akcja toczy się szybko i wciąga. Jedyne, co mnie w tej książce irytowało, to przydługie opisy techniczne i zbyt młodzieżowy język. Ale czymże są te drobne wady w porównaniu do ogromnej dawki humoru jaką zapewnił nam autor i niebanalnej fabuły? Poza tym bardzo podobała mi się...

 

Dynastia Miziołków

Joanna Olech

Dynastia Miziołków w 1993 roku była drukowana w odcinkach przez czasopismo „Świat Młodych”. Otrzymała nagrodę literacką im. Kornela Makuszyńskiego, a rok później została nagrodzona w konkursie „Dziecięcy Bestseller Roku”. Powstała nawet wersja dla niewidomych, napisana alfabetem Braille`a. Książka opowiada o losach zabawnego Miziołka i jego rodziny – Mamiszona, Papiszona oraz młodszego rodzeństwa, Kaszydła i Małego Potwora. 

Duch rodziny Miziołków pozostaje ten sam pomimo upływających lat. Miziołek zmaga się z trudami dojrzewania i przetrwania wśród młodszego rodzeństwa. Kaszydło wraz ze swymi pomysłami dojrzewa jak rumiane jabłko w słońcu. Mały Potwór rośnie jak na drożdżach (a my razem z nim :D). Natomiast Mamiszon i Papiszon próbują (lub nie)      ogarnąć ten artystyczny chaos. ;)

 

Czarne Stopy

Seweryna Szmaglewska

Zgrany zastęp Czarnych Stóp wyrusza na letni obóz harcerski w Góry Świętokrzyskie. Dla zastępowego Maćka Osy i jego gromadki najmłodszych harcerzy, dla Marka, Fobusza, Felka i małego No - Bo to pierwsze samodzielne wakacje. Pierwsze ognisko, pierwsze podchody, pierwsze nocne alarmy. Trzydzieści dnia życia obozowego na zboczu Diabelskiego Kamienia wypełniają wspaniałe przygody, zabawne pościgi, ćwiczenia spostrzegawczości, strachy i niespodzianki. Podczas tropienia harcerze trafiają na ślad tajemniczej postaci Leśnego Oka, która z gąszczy obserwuje poczynania chłopców. Bohater książki, Marek Osiński, chłopiec samotny i nieszczęśliwy, odnajduje w czasie tych pierwszych harcerskich wakacji przyjażń, optymizm i wiarę w siebie.

Super książka dla wszystkich uwielbiających harcerskie przygody. Ale nie tylko. To książka o młodzieńczej radości i właściwej wszystkim nastolatkom energii, która ukierunkowana we właściwy sposób krzewi w młodych ludziach dobro i kształtuje ich osobowość. Mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że to jedna z najlepiej przeze mnie zapamiętanych książek z czasów dzieciństwa.
Harcerstwo to kawał dobrej, zdrowej szkoły życia i książka ta bardzo dobrze to pokazuje. Zasady, dyscyplina, poczucie obowiązku, uczciwość, solidarność - to wszystko wpaja w człowieka harcerstwo. Świetnie się o tym czyta na łamach tej książki, więc rzeczywiście jest dobra. Nie moralizuje, lecz przekazuje pewne treści bawiąc i ucząc. A to już cecha dobrych lektur.
Z czystym sercem polecam. Czas przeznaczony na "Czarne stopy" z pewnością nie będzie czasem straconym.

 

Alicja w Krainie Czarów 

Lewis Carroll

Niezapomniana, klasyczna powieść na pograniczu snu i jawy. Magiczna podróż małej dziewczynki do fantastycznej krainy, w której wszystko może się zdarzyć. Tę powieść Lewisa Carrolla, wybitnego matematyka i profesora Oxfordu, uznano za arcydzieło literatury światowej. Doskonała lektura dla czytelnika w każdym wieku.

„Pozycja, która dorasta z samym czytelnikiem - nadająca i się dla tych małych, i dużych, co nie zatracili w sobie ducha przygody oraz wciąż potrafią docenić magię wyobraźni. Wraz z kolejnymi etapami życia zmienia się postrzeganie tej powieści - świadomy odbiorca dostrzeże hipnotyczną poetykę snu, wspaniale prowadzoną groteskową grę i wiele dwuznaczności, które są nie do odkrycia przez dziecko.”

„Książka ta mnie zachwyciła, bo pobudziła wyobraźnię, po drugie pokazała raz jeszcze jak nieprawdopodobne potrafią być sny. Tutaj akurat jest to sen zakręcony, pełen nielogiczności i sprzeczności, ale ukazany w sposób ciekawy dla dziecka... i także dla dorosłego, który również zobaczy coś dla siebie, dostrzeże ukrytą symbolikę postaci i zdarzeń. Nie brakuje też humoru, co cenię w książkach - nie muszą one koniecznie wywoływać śmiechu, wystarczy po prostu zwykły uśmiech, który pokrzepi, wywoła pozytywne wspomnienia i skojarzenia. 
Na pewno czas spędzony nad tym utworem nie jest czasem straconym,...”

 

Dziewczynka z parku

Barbara Kosmowska, Emilia Dziubak

Ta zima jest dla Andzi zupełnie inna niż wszystkie poprzednie. Pół roku temu zdarzyło się coś strasznego – umarł jej tata. Dziewczynka tęskni za wszystkim, co dawniej składało się na życie rodziny: za grą w chińczyka, rozmowami przy stole i za brzoskwiniowym sernikiem leczącym smutek. Przede wszystkim jednak brakuje jej wypraw do parku, w którym tata, zapalony ornitolog, uczył ją dostrzegać piękno przyrody.
Nie jest łatwo poradzić sobie z cierpieniem, ale Andzi pomaga pamięć o pewnej tajemnicy powierzonej przez tatę. Może również liczyć na kolegę, Jeremiasza, który przywraca uśmiech na jej twarzy. Czy dziewczynka zdradzi chłopcu           swój sekret?
Opowieść o wspomnieniach, które bolą, ale też są tym, co posiadamy najcenniejszego. Autorka mówi o śmierci i stracie w sposób prosty, a jednocześnie pełen szacunku dla swoich bohaterów i czytelników.

 Piękna, ciepła i bardzo wzruszająca książeczka (liczy zaledwie 125 stron) o sierocej tęsknocie za tatą, za wspaniałymi wspólnymi wyprawami do parku, aby obserwować ptaki, krety, jeże i inne zwierzęta. To wiara, że parkowy kowalik, w którego wcielił się tata (tak powiedział Andzi przed śmiercią), pozwala dziewczynce pogodzić się z tą ogromną stratą. Pomaga jej w tym jedyny przyjaciel - starszy o rok Jeremiasz, chory na cukrzycę, z którym dzieli zaszczepione przez ojca pasje i czas.

Piękna, mądra, wzruszająca, prosta w przekazie, a jakże przy tym urzekająca! 
Polecam w szczególności tym z Was, którzy stracili bliskich. Bez względu na to, ile macie lat. 

 

 

---

 

Propozycje dla młodzieży:

Chłopak na zastępstwo

Kasie West

Przez całe liceum Gia była typem szkolnej gwiazdy. A teraz miała jeszcze fajnego, starszego od siebie chłopaka, o którym tyle opowiadała znajomym, i wszyscy wreszcie mieli go poznać. Ale tuż przed balem maturalnym, podczas którego miała nastąpić prezentacja, już na parkingu, Bradley z nią zerwał. Jak on mógł? Jak mógł postawić ją w takiej sytuacji?! I co tu zrobić, żeby wyjść z twarzą?
Nagle Gia wypatruje w jednym z samochodów nieznajomego, a w jej głowie rodzi się sprytny plan. Przecież nikt nie będzie wiedział, że to nie Bradley, a ona nie okaże się kłamczuchą, która tak bardzo chciała mieć chłopaka, że go sobie wymyśliła…
Co jednak, jeśli przedsięwzięcie wymknie się spod kontroli? W końcu pomysł jest dość ryzykowny…

„Przyznam szczerze, że książka bardzo mnie zaskoczyła. Spodziewałam się płytkiej i ubogiej w głębsze refleksje lektury. Dostałam coś zupełnie odwrotnego. Autorka wzbogaciła swoją książkę o dobitny przekaz tego, jaki wpływ w dzisiejszych czasach ma na nas życie społeczne w sieci. Jak można się domyślić, wcale nie jest pozytywny.

 

Chłopak z sąsiedztwa

Kasie West

Od śmierci mamy Charlie Reynolds przebywa głównie w męskim towarzystwie - ma trzech starszych braci i sąsiada, honorowego członka rodziny. Jest zdeklarowaną chłopczycą i woli grać z kumplami w kosza, niż bawić się w jakieś gierki i flirty. Jednak gdy musi sama zarobić na kolejny ze swoich mandatów za przekroczenie prędkości, nagle ląduje w butiku z eleganckimi ubraniami. I tam nie pozostaje...

„Lubię od czasu do czasu obejrzeć typowy obyczajowy film dla nastolatek, w którym z góry zapewniony jest happy end, a fabuła opiera się głównie na romansie, przyjaźni i rodzinnych perypetiach. Takie historie potrafią niezwykle zrelaksować, poprawić nastrój i dostarczyć rozrywki w nudny wieczór. Przeczytałam ostatnio książkę, której fabuła znakomicie wpisuje się w takie właśnie klimaty i mogłaby się fantastycznie spisać jako scenariusz filmowy. Mowa oczywiście o „Chłopaku z sąsiedztwa” Kasie West, czyli powieści niezwykle lekkiej, przyjemnej i optymistycznej - idealnej na poprawę humoru .”

Pamiętnik

Nicholas Sparks

Karty starego notatnika kryją historię romantycznej miłości. Starszy pan codziennie odczytuje ją mieszkającej w domu opieki kobiecie chorej na alzheimera. Jest to opowieść o bogatej dziewczynie z miasta i ubogim chłopaku z prowincji, których pewnego lata połączyło wyjątkowe uczucie. Wbrew sobie zostali rozdzieleni, a ich miłość wystawiona na próbę. Czy uda im się ponownie spotkać?

„ Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Sparksa. Po przeczytaniu "Pamiętnika" nasuwa mi się tylko niedowierzanie, że coś tak pięknego mógł stworzyć mężczyzna. Ukazał on w swojej powieści jak wielka jest potęga miłości oraz, że uczucie łączące dwoje ludzi jest w stanie przetrwać DOSŁOWNIE wszystko. Niewątpliwie wyjątkowa i wzruszająca książka.”

 

Igrzyska śmierci
Suzanne Collins

  

Igrzyska śmierci" to opowieść o świecie Panem rządzonym przez okrutne władze, w którym co roku dwójka nastolatków z każdego z dwunastu dystryktów wyrusza na Głodowe Igrzyska, by stoczyć walkę na śmierć i życie.

Bohaterką, a jednocześnie narratorką książki jest szesnastoletnia Katniss Everdeen, która mieszka z matką i młodszą siostrą w jednym z najbiedniejszych dystryktów nowego państwa. Katniss po śmierci ojca jest głową rodziny – musi troszczyć się, by zapewnić byt młodszej siostrze i chorej matce, a już to zasługuje na miano prawdziwej walki o przetrwanie...

Trylogia Suzanne Collins to prawdziwy bestseller: wszystkie trzy tomy utrzymywały się w czołówce listy bestsellerów magazynu „The New York Times” przez wiele tygodni! Ten amerykański bestseller, zdobywający również popularność w Polsce, jest cyklem powieściowym, na który składają się trzy tomy: "Igrzyska śmierci", już zekranizowane i patronujące całości, "W pierścieniu ognia" oraz "Kosogłos". (Kosogłos to taki ptaszek odgrywający w powieści drobną rolę fabularną i wielką rolę symboliczną).
Wszystko to utrzymane jest w ryzach konwencji, dzięki której nawet jeśli drżymy o życie ulubionych postaci, to z uzasadnioną nadzieją, że jakoś sobie poradzą. Chociaż, kto wie, może niektóre z nich zostaną poświęcone na ołtarzu zaskoczenia? Na pewno jednak nie będzie to główna bohaterka, która jest jednocześnie narratorką. 

„Świetnie napisana powieść z genialnie skonstruowaną akcją. Jednocześnie przeraża nas i głęboko wzrusza. Wszystko mi się w tej książce podobało. Wielkie brawa dla Pani Collins!”

 

STOWARZYSZENIE UMARŁYCH POETÓW

Nancy H. Kleinbaum

Rozpoczyna się rok szkolny w Akademii Weltona, elitarnej szkole średniej o wielkich osiągnięciach i...nader surowej dyscyplinie. W miejsce odchodzącego na emeryturę nauczyciela języka angielskiego, przychodzi nowy, John Keating. Czterem zasadom Akademii, którymi są: tradycja, honor, dyscyplina i doskonałość przeciwstawia inny sposób kształcenia i wychowania młodych ludzi. 
Co zwycięży: rygorystycznie przestrzegana tradycja czy prawo do marzeń, wolności i młodzieńczego buntu?

Ta książka to piękna powieść o przyjaźni i nadziei. Bohaterowie mają własne ambicje, plany, pasje i głęboko wierzą w ich realizację. Nowy nauczyciel-John Keating, chcąc wprowadzić w szkole zasadę carpe diem-chwytaj chwilę, zainspirował grupę uczniów, aby odnowić sekretne stowarzyszenie. Keating przekonuje do swojego sposobu myślenia nie tylko swoich uczniów, ale też czytelników oraz motywuje do szukania własnego celu w życiu. Fabuła skonstruowana jest znakomicie, przez co skutecznie trzyma w napięciu. Autorka stworzyła niesamowitą atmosferę, dzięki czemu możemy czytać książkę z ciekawością i fascynacją. Uważam, że "Stowarzyszenie Umarłych Poetów" jest książką godną polecenia. Skłania ona do refleksji i zachęca, aby korzystać z życia a także motywuje do spełniania swoich marzeń. Każdy z nas chce osiągnąć sukces i zmaga się z takim problemami jak bohaterowie powieści. Myślę, że warto przeczytać tę książkę, aby przemyśleć to, kim naprawdę jesteśmy i do czego dążymy.

 

Chłopiec na szczycie góry

John Boyne

Autor bestsellerowego Chłopca w pasiastej piżamie po raz kolejny zaskakuje i wzrusza! 
Gdy mały Pierrot zostaje sierotą, musi opuścić swój dom w Paryżu i rozpocząć nowe życie ze swoją ciotką Beatrix - służącą w zamożnej austriackiej rodzinie. Jest rok 1935, a II wojna światowa zbliża się wielkimi krokami. Miejsce, do którego trafia chłopiec nie jest zwykłym domem, bowiem jest to Berghof, rezydencja Adolfa Hitlera. 
Pierrot szybko zostaje wzięty pod skrzydła Hitlera i wrzucony do coraz bardziej niebezpieczny nowy świat: świat terroru, tajemnic i zdrady, z którego nigdy nie będzie w stanie uciec…

 Punktem wyjścia jest tu chłopiec czysty jak biała kartka – niewinny i dobry, który trafia na bardzo złego nauczyciela. I być może nie najciekawszym motywem książki, ale pomysłem przynoszącym największą siłę rażenia jest fakt, że jego doradca jest jednoznacznie określany jako jeden z najgorszych ludzi w historii świata.

Chłopiec na szczycie góry” to lektura nie tylko bardzo wciągająca, ciekawa ze względu na fabularyzowane wyobrażanie życia Hitlera w Berghof. To także głęboka analiza dziecięcej podatności na indoktrynację. A przede wszystkim opowieść o cienkiej granicy między dobrem a złem oraz o tym, jak ludzie mogą być ślepi i okłamywać się, że czynią dobro, czyniąc nawet jawne zło. Polecam, szczególnie ze względu na jej aktualność.